W: Świdnickie Studia Teologiczne, Rok XVIII (2021), s. 25-44
Streszczenie
W teologii Ortodoksyjnego Kościoła Koptyjskiego pokuta jest jednym z siedmiu sakramentów ustanowionych przez Jezusa Chrystusa. Należy do grupy czterech sakramentów zbawczych (odkupieńczych), czyli takich, których przyjęcie jest niezbędne do zbawienia wiecznego. Sakramentami zbawczymi w teologii koptyjskiej są: chrzest, bierzmowanie, pokuta i Eucharystia. Dzięki spowiedzi grzesznik może powrócić do Boga. Wyjawiając swoje grzechy przed kapłanem, otrzymuje ich wybaczenie. Spowiedź zakłada werbalne wyznanie grzechów kapłanowi i żal za nie. Ortodoksyjny Kościół Koptyjski podkreśla, że Chrystus jest prawdziwym lekarzem, który uczynił założony przez siebie Kościół duchowym szpitalem. Dlatego wierni powinni znaleźć w Kościele lekarzy dusz, którzy wysłuchają ludzkich grzechów i przepiszą odpowiednie lekarstwo. Teologia koptyjska naucza o czterech rodzajach wyznania grzechów. Pierwszym sposobem jest wyznanie grzesznika, który zwraca się bezpośrednio do Boga. Drugi to wyznanie grzechów kapłanom. Trzeci rodzaj spowiedzi to wyznanie grzechów temu, kto padł ich ofiarą. Ostatnim sposobem jest wyznanie grzechów samemu sobie poprzez pokutę. Jest to podstawowa forma spowiedzi. Nie można bowiem wyznać grzechów kapłanowi, jeśli najpierw nie przyzna się przed samym sobą do popełnionych przewinień. Przykładem takiej spowiedzi jest postawa syna marnotrawnego. Teologia koptyjska podkreśla więc, że ograniczanie spowiedzi tylko do wyznania grzechów samemu Bogu jest koncepcją sprzeczną z Pismem Świętym.
Słowa kluczowe: sakrament pokuty, sakramenty, Ortodoksyjny Kościół Koptyjski, lekarstwo.